Her i nabolaget bodde det en fyr
Som levde av å stoppe ut fugla og dyr
Han tok i mot bestillinge fra fjern og fra nær
I frysarn lå det kroppa med pels og dun og fjær
Han satt i kjellarstua si år etter år
Han va en ekte fagmann med hud og med hår
Å skape liv av nokka som har mista livet sett
e slettes ikkje enkelt og slettes ikkje lett
Han jobba med ei røyskatt Ho sku sitte som på vakt
Den hadde dødd av revegift og va så og si intakt
Den sto liksom på spranget ved en tørr og krokat kvist
Og fikk et løft da glassøyan vart putta på te sist
Men helst så va det fugla han ville jobbe med
Ei ørn med store vinga det va et syn å se
I frysarn fantes falka som fremmedfolk hadde skutt
De preparerte han selv om det va strengt forbudt
Så satt han pal ved lampa si med kloa i en skrott
Et dyr som ikkje pusta mer - da hadde han det godt
Han så førr sæ den dagen da kona skulle få se
Kor ekte og naturlig det går an å få det te
Da kommer samme kona inn døra med en kniv
Og dermed va det over med ektemannens liv
Mens blodet tørke langsomt og visa går mot slutt
Så pønske ho på korsn ho skal stoppe typen ut
Typen ut
Og sånn går nu dagan....