1 | : | Vi som bygge skip |
2 | : | Rikard Kaarbø |
3 | : | Silda |
4 | : | Et gammelt bilde |
5 | : | Sigfrid |
6 | : | Vesco |
7 | : | De små |
8 | : | Vallo |
9 | : | Sirena |
10 | : | Sang te byen |
11 | : | Kranfører på Kaarbø |
12 | : | Helg på verftet |
13 | : | Damenes |
14 | : | Vaagar |
Hør det skingre i sirena og en virkedag tar tel
heilt te Grytlandet der kan de stille klokke
Ho e syv og det kan høres over fjord og fjerne fjell
katti arbeidsfolk på Kaarbø går i dokka,
katti gutan går i kjeledress te dreiebord og benk,
katti gutan tenne flammen klar te sveis
og han Vallo hente slegga og han Birger hente sag
og han Tore sett ved spaken i en heis.
Det e mye som ska gjøres, de har fått en trålar inn
med en skipper som har trøbbel med propellen.
Han e sur og utålmodig så de jobba det de vinn
mens han fær omkring som reine karusellen.
Og på beddingen så ligg en båt som snart e klar te dåp,
som e ny og snart ska legge ut på svøm.
Tia går, sirena ule, ho e elve, det e mat
og litt kvile førr de ryggan som e øm.
Hør det skingre i sirena, dagen slutte her med det
men på Grytlandet, der e det folk som våkna
etter middagsluren som de hadde mella to og tre
Sånn e livet: Nån står opp mens andre slokna.
Så går gutan neppå Kaarbø ut av porten med et gjesp
og han Vallo stemple ut med slegga si
mens han Birger heng opp saga og han Tore plystra sæ
ned fra krana med en løsti melodi.
Ola Bremnes